Dat betekent een reis in delen: ben vanavond met de trein naar Perpignan gereist, ik reis morgen vanaf daar met een andere trein naar de Frans-Spaanse grens. Daar moet je het bij de helft van de treinen zelf maar uitzoeken hoe je aan de Spaanse kant van de grens komt (heb gelukkig een fiets!) om vanaf de Spaanse kant, Portbou, een trein naar Barcelona te nemen. Vanaf daar werd het even lastig omdat je op lange afstandstreinen geen fietsen mee mag nemen. Gelukkig vond Anouk een one-way huurauto van Barcelona naar Valencia voor niet veel meer dan een treinticket. Blij dat er in ieder geval iets geregeld is, voelt toch arelaxed als het ff niet lukt.
Onvoorstelbaar dat beide landen in EU liggen met vrij vervoer van mensen (ik) en goederen (mijn fiets). Nou ja, weer iets anders om de dag mee door te komen i.p.v. fietsen alleen.
Vandaag 90 km gefietst. Opeens veranderde het landschap en daar was het opeens Zuid-Frankrijk! Mediterraan landschap en levendige dorpen. Met name dat leven maakt groot verschil.
Een mooi moment was om na 2 weken bij de Middellandse Zee aan te komen. Toch een soort van mijlpaal. Daarna langs Canal du Midi (kanaal van Middellandse Zee naar Atlantische Oceaan) naar Beziers. Mooi stukje had Paul mijn reisleider weer uitgezocht. Lekker gefietst (op de één-na-laatste fietsdag) al met al.
Morgen hopelijk op tijd in Valencia om nog in de stad rond te hangen en dan zondag de afsluitende tijdrit van Valencia naar Javea. Ruim 100 km. Maar eerst de transportdag (is in de Tour toch beter geregeld).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten