Ik ben er!

Na ruim twee weken ben ik in Javea. Helaas het laatste stuk met de auto, want voor de derde keer een spaak geknapt. Mijn achterwiel is nu definitief overleden. De Spaanse Pyreneeën weg was de definitieve doodsteek. Weer gebeurde het vlak bij een Decathlon. Alleen was ie deze keer dicht. Dus door Frank met de auto opgehaald uit Valencia. Geen glorieuze intocht in Javea maar met een  kapotte fiets op de achterbank. Een lichte anti-climax van een mooie tocht. Twee weken die voorbij zijn gevlogen en waar ik erg van heb genoten. Nog vier dagen totale ontspanning hier in Javea als kroon op het 'werk'.

Dank voor de vele leuke reacties en de morele steun!

Dag 16: In Spanje!!

Ik stap net in Portbou in Spanje op de trein. Eerst vanaf Perpignan naar Cerberes of Cerveras (het zijn hier eigenlijk halve Spanjolen of hele Catalanen) en toen over een kleine maar steile Pyreneeën col Spanje in. Ook hier is het verschil merkbaar. Prettiger, sympatieke uitstraling en een werkelijk ongehoord slecht wegdek.

De trein is dan wel weer goed. Ruim 2 uur volgens naar Barcelona en dan op naar Valencia!!

Dag 15: En daar is.... de Middellandse zee!

Weer een interessante dag! Ik ben van St. Guilhaume, waar ik zat, naar Beziers gefietst om daar de Talgo (internationale trein) naar Valencia te nemen. Eerst kon dat niet met een fiets, toen wel met een gedemonteerde fiets en daarna niet meer omdat de Talgo vol zat.

Dat betekent een reis in delen: ben vanavond met de trein naar Perpignan gereist, ik reis morgen vanaf daar met een andere trein naar de Frans-Spaanse grens. Daar moet je het bij de helft van de treinen zelf maar uitzoeken hoe je aan de Spaanse kant van de grens komt (heb gelukkig een fiets!) om vanaf de Spaanse kant, Portbou, een trein naar Barcelona te nemen. Vanaf daar werd het even lastig omdat je op lange afstandstreinen geen fietsen mee mag nemen. Gelukkig vond Anouk een one-way huurauto van Barcelona naar Valencia voor niet veel meer dan een treinticket. Blij dat er in ieder geval iets geregeld is, voelt toch arelaxed als het ff niet lukt.

Onvoorstelbaar dat beide landen in EU liggen met vrij vervoer van mensen (ik) en goederen (mijn fiets). Nou ja, weer iets anders om de dag mee door te komen i.p.v. fietsen alleen.

Vandaag 90 km gefietst. Opeens veranderde het landschap en daar was het opeens Zuid-Frankrijk! Mediterraan landschap en levendige dorpen. Met name dat leven maakt groot verschil.

Een mooi moment was om na 2 weken bij de Middellandse Zee aan te komen. Toch een soort van mijlpaal. Daarna langs Canal du Midi (kanaal van Middellandse Zee naar Atlantische Oceaan) naar Beziers. Mooi stukje had Paul mijn reisleider weer uitgezocht. Lekker gefietst (op de één-na-laatste fietsdag) al met al.

Morgen hopelijk op tijd in Valencia om nog in de stad rond te hangen en dan zondag de afsluitende tijdrit van Valencia naar Javea. Ruim 100 km. Maar eerst de transportdag (is in de Tour toch beter geregeld).

Dag 14: Een mooie tocht vandaag, maar toch niet echt mijn dag

Vandaag was een heftige dag. Toen ik opstond regende het, hoort erbij op dit soort trips maar werkt natuurlijk niet mee aan de gemoedsrust. Daarna van start. Mijn gids (soms vervloek ik die knakker en soms vind ik hem super, vandaag het eerste) had een horizontale lijn in de gids getekend (dus geen bergen). Maar vanaf de eerste kilometer fietste ik door een soort ontploft Limburg: de heuvels 2x hoger, de dalen 2x dieper. Als ik na ruim 30 km voor de eerste keer stop, weet ik dat de geplande bestemming Pezenas, er vandaag niet in zit. Naast die heuvels heb ook nog eens pap in de benen. Niet mijn dag dit.

Na het nodige geploeter en in een rustig tempo bereik ik Saint Guilhaume le Desert. Toch 110 km in de benen maar niet van harte. Het was wel weer een mooie tocht door een vallei met rotswanden en een soort van openlucht museum als bestemming. Wel geinig, leuk hotelletje met heerlijk eten en goede wijn weer voor weinig.

Wat minder is, is dat mijn zonnecel energie voorziening ermee op is gehouden. Het eerste stuk moest wel met GPS route op IPhone (iedere kilometer wel een keer afslaan, schiet niet op als je dat met kaart moet doen). Maar dan loopt de batterij ook echt snel leeg. Daarna werd de route makkelijker maar was ik ook echt volledig overgeleverd aan de analoge kaart: mijn reisgids dus. Even wennen alles van papier (ik vroeg het me al eerder af, maar hoe deden ze dit soort dingen 'vroeger'?), maar het ging goed!

Op de rit van Valencia naar Javea moet ik zuiniger zijn met energie, die staat nl. niet in mijn gids (een kaart biedt uitkomst misschien, maar dat is zo passé).

Anyway, eerst maar eens in Valencia aankomen. Is nog lang niet makkelijk. Vliegen is niet te doen qua prijs en trein kan, maar onduidelijk of je fiets kan meenemen.

Nou ja, het zal vast lukken. En anders is het nog maar 800 km naar Javea. Dan ben ik er over 7 dagen dus net op tijd voor de terugvlucht volgende week donderdag :).

Voordat ik morgenochtend vertrek moet ik wel een plan hebben waar naartoe dus ga snel het WiFi hier verder gebruiken.

Dag 13: Alles in het teken van de Col de Mezilhac

Voordat ik over vandaag vertel: het eten van gisteren was best lekker. Zeker als je bedenkt dat het 4 gangen voor 12 euro was, met als klap op de vuurpijl een halve fles wijn voor één (1) euro. En nog best lekker ook. Grote contrasten, in Lyon betaal je 4 euro voor een colaatje, terwijl je daar in Le Cheylard 2 flessen wijn voor leeg kan drinken!

Vandaag begon vroeg: zat om 8 uur op de fiets. Alles in het teken van de Col de Mezilhac. In de Tour de France zou je dr denk ik 4 punten voor de bolletjes trui voor krijgen, maar voor Bart Heinink met bagage en Bart Heinink om naar boven te fietsen was het een col van de buitencategorie. Uiteindelijk viel het nog mee. Bij 6% stijging houd ik het niet lang vol met die bagage, maar daaronder gaat het wel. Gelukkig waren er maar een paar stukjes van 6%.

Eenmaal bovenaan toch ruim 600 meter in hoogte geklommen (bordje op de foto is ff vergeten dat ik al 11 km licht had geklommen voordat de col begint). Nou ja, ik wil het niet mooier maken dan het is, maar moet het toch even gezegd hebben.

Na lange afdaling genoten van de lunch op terras zoals ik me die iedere dag had voorgesteld. Heerlijk in de zon en een goede Franse lunch voor weinig: top!

Daarna doorgefietst (twee keer klein stukje verkeerd) om na bijna 125 km in Saint Ambroix aan te komen. Dat ligt in de Cevennen, zeg maar niet ver boven de Middenlandse Zee.

Morgen weer door. Geen grote cols al gaat het wel de hele tijd heuvel op, heuvel af. Ook best vermoeiend.

De laatste dagen alweer, het gaat snel. Morgen door in richting van Pezenas, 20 km boven de kust bij Vias en Agde. Plan is weer 150 km en het zal in praktijk wel weer iets van 120-130 km worden.

De laatste loodjes!

Dag 12: Klimmen in de Ardèche

Vandaag was het klimmen geblazen. De drie resterende serieuze cols zaten vandaag in de etappe. Best pittig, zo pittig dat ik de derde heb uitgesteld tot morgen. Ik had er natuurlijk van te voren niet echt over nagedacht maar als echte Nederlander van het vlakke land bij wie het waaierrijden door de polder in de genen zit (nou ja, klimmen in ieder geval niet) schiet het natuurlijk niet op om al die drie cols in een etappe te plannen. Toch bijna 120 km gefietst. Mooi dagje, niet zo warm als het was, lekker fietsweer, m.u.v. harde wind, soms mee soms tegen.

Ik zit nu midden in Ardèche. Weer een heel ander gebied. Veel fietsers, kanoërs en andere sportievelingen. De hotels zitten hier dan ook best vol, regio Parijs heeft nu vakantie nl.  Zit weer een aftands hotel, maar blij zat dat ik wat heb.

Voor komende dagen wat beter plannen. Ik ga liever volledig op de bonnefooi maar ja, het schiet met de fiets ook niet op als je om half 5 terwijl je bekaf bent nog 30 km moet fietsen.

Bekaf ben ik overigens niet. Rijd voor zover dat kan ook wel op reserve om te voorkomen dat ik volgende dag niets meer kan of voor de hotels toch vol zitten en je verder moet. En natuurlijk helpen die gedwongen rustdagen ook mee.

En er moet natuurlijk iets overblijven  voor de laatste dagen want het einde komt in zicht. Javea ga ik op de fiets niet meer halen, maar dat was al wel duidelijk denk ik. Plan is om tot onder Barcelona te fietsen en daar zaterdag einde van de middag trein naar Valencia te pakken en vanaf daar zondag laatste stuk naar Javea te fietsen (of had ik dat al geschreven?).

Jammer dat het zo snel gaat en allemaal wat krap gepland was. Had het liefst het hele stuk gefietst. Heb nu iets meer dan 1000 km gefietst (de statistieken volgen op t einde) en zal zoals het er nu uitziet, uitkomen op ongeveer 1600 km. Nog bijna 500 km naar Spanje en 100 km de laatste dag.

Ga maar eens kijken hoe die barman/receptionist/kok zonder tanden het in de keuken doet. Zo te zien halen ze dit jaar de Michelingids niet ... maar ik geef de man een eerlijke kans!

Dag 11: Aankomst in Condrieu

Toen ik vanochtend vroeg net na openingstijd de Decathlon binnen ging, bleek helaas al snel dat ze me niet konden helpen. Ze raadden me aan om naar een goede speciaalzaak te gaan. Helaas waren die of op maandag gesloten of pas om 14 uur open. Wachten dus. En dus maar naar de Rhône gelopen goed terras uitgezocht en mijn tijd doorgebracht. Wat gedronken, geluncht (pasta natuurlijk!) en weer veel verder gekomen met mijn pool spelletje op de iPhone. Het weer was weer super, dus wel prima, alhoewel ik veel liever op de fiets had gezeten. Gelukkig ging het snel bij die fietsenzaak: wiel weer gemaakt, nieuwe remblokjes (die waren aardig versleten) en nieuwe cassette achter (grotere tandwielen dus lichter verzet in de bergen die liggen te wachten), nieuwe buitenband, twee nieuwe binnenbanden. Weer helemaal klaar: Spain here we come!!

Vanmiddag nog ongeveer 55 km gereden en zit in Condrieu ten zuiden van Lyon aan de Rhône (dus van de Cote de Rhône idd, wordt je hiermee doodgegooid). Zonde als je het bij een of soms twee glaasjes per dag moet laten. Ik heb vandaag lang moeten zoeken naar een hotel en in een enigszins dramatische tent gestrand. Kraan 15 min laten lopen tot het water niet meer bruin was, een interieur waar bij je moet denken of het in de jaren 50, 60 of 70 ooit hot is geweest. Ik gok 60-er jaren. Nou beleeft bijna alles weer een retro-tijd, maar dit zeker niet! (zie foto die Anouk er hopelijk bij weet te vinden).

Fietsen ging redelijk vandaag. Beetje gedoe om Lyon uit te komen. En om daarna goede route langs de Rhône te vinden: veel industrie en spoorlijnen langs de rivier aan de ene en l'autoroute du Soleil aan de andere kant. Toch wel lekker om een kant en klare route te kunnen volgen.

Best wat heftige klimmetjes maar uiteindelijk op een mooi fietspad terechtgekomen langs de oevers van de rivier met weer een windje in de rug. Dan gaat het lekker. Vandaag vroeg naar bed, het feest is hier ook zo afgelopen denk ik :) en om 8 uur van start voor de Koninginnerit (moeten tot zondag allemaal Koninginneritten worden wil ik nog een beetje op tijd komen in Javea). Morgen 150 km naar Aubenas met best wat heftige klimmetjes, ben benieuwd!